viernes, septiembre 29, 2006

Venres 29. Continúa o Congreso

Esta noite si
Marga

Volvimos a repetir o horario do día anterior. Ese que empeza co despertador ás 7 e media da mañá.
Xa só queda Margarita nerviosa. Mentres que almorzmos descubrimos que aínda non vimos nada de Murcia a non ser o hotel, o centro de congresos e o camiño entre os dous. Quedamos en cada un buscará o momento que considere máis oportuno para sair a dar unha volta por Murcia.
Ao chegar á sede do congreso dividimonos para asistir cada un ao acto que preferise. Eu escollín fun a un Panel de Expertos sobre "A sociedade da información en iberoamérica". José Luis Pardos recordounos a historia de Internet en España. O mesmo fixeron persoas de Arxentina, Colombia, Venezuela e Chile. Verdadeiramente non estaba a ser excesivamente interesante e decidín que era o momento de dedicar un par de horas a coñecer un pouco de Murcia.
Fun andando polas ribeiras do Segura. Estaba cheo de carteis lembrando o problema do auga. Están verdadeiramente preocupados por este problema. Tenta aforrar o máximo posible. É curioso comprobar como aproveitan ata a auga que libera a condensación do aire acondicionado. A Catedral é grandiosa. Conta cunha capela gótica moi bonita e un coro espectacular. Despois dunha hora de paseo volvín ao congreso. Atopeime con Israel que estaba noutro panel de expertos sobre o "Papel de las Fundaciones en la sociedad del conocimiento". Gustoulle o que explicou Rocio Miranda de Larra sobre las aportaciones de la Fundación France Telecom en la sociedad de la información y las personas con discapacidad. Pareceulle que era un proxecto que podia gardar similitudes co da Fundación Amancio Ortega.
Cando acabou esta mesa de expertos fomos comer a un bar que estaba enfrente do centro de congresos. Comimos peor que o día anterior. O problema da hostelería empeza a ser preocupante. Non é que falte profesionalidade, é que non hai ningunha. Así e a todo o gazpacho estaba rico.
Os nervios aumentaban. Marga non sabía que facer. As 4 menos cuarto conseguimos entrar pola porta lateral., Hoxe os moderadores da mesa estaban xa no seu sitio. Eran Juan e Antonio. os dous galegos. O día anterior xa nos reuníramos con eles e co resto dos galegos presentes no congreso e cos que o estaban a realizar dun xeito virtual para crear unha lista de distribución de correo-e.
Marga era a 2ª. antes ían a falar uns colombianos da universidade de Antioquia (Medellín) que presentaban un entorno informático para estimular as habilidades dos adolescentes xordos.
O de Marga tíñámolo todo comprobado e requetecomprobado. Nada podía fallar. E nada fallou. Marga estivo moi nerviosa, pero comunicativa. Fixo que todos sentísemos unha pouca de envexa por non ter realizado o Dialogo de castigados. Que algunha diapositiva pasase demasiado rápido, non importaba. O sonido saiu ben. As actividades de clic cando correspondia. Todo Ben. Ao rematar e despois de moitos aplausos, Marga pudo relaxarse e pasar a disfrutar do congreso.
Despois de Marga falou Mª Isabel Laguna do CP Emilio Varela de Alacante que deunos algunhas ideas moi interesantes para traballar con Power Point en Educación Infantil a diversidade. Presntounos como facer contos, traballar o protagonista da semana e outras actividades .
A continuación José Blas do CADI de Murcia presentou actividades, programas e materiais para traballar o castelán como 2ª lingua. Descubriunos un programa da Generalitat de Valencia que se chama "Vine-Ven" que pode ser moi útil para utilizar co alumnado de minorias étnicas.
Os seguintes tiñan que ser uns de Caravaca que non puideron asistir.
Cando rematamos volvimos cara o hotel para descansar e prepararnos para a cea

Xoves 28 de setembro pola tarde. 1ª actuación

"Temos que educar para soportar
a incertidume dunha sociedade en crisis"
(prof. Antonio Rodríguez de las Heras)

ou "Se algo pode ir mal irá mal"

Pero a nós despois de moitas incertidumes todo foi ben.
Eran as 3 e media da tarde cando deixamos ao resto da expedición para achegarnos ao centro de congresos para preparar a nosa intervención. As moderadoras da mesa que nos correspondía convocárannos ás 4 menos cuarto para preparar todo. A esa hora aínda estaba pechada a entrada principal. Un garda de seguridade indicounos unha entrada lateral. Chegamos a nosa sala e alí non había ninguén. Para a nosa comunicación traiamos un Plan A, outrso B, outro C e un oculto D. Acendemos o ordenador que había na mesa, pero non funcionaba. Se conectabamos ao cañón o noso ordenador o que non funcionaba era o cañón. Estabamos todos os que iamos expor nesa mesa por un estilo. Cando chegaron as moderadoras da mesa, tampouco eran capaces de solucionar os problemas. Tiveron que ir buscar a un técnico que finalmente foi capaz de solucionar os problemas. ¿Todos? Case todos.
A 1ª comunicación, con media hora de retraso e cos que iamos presentar comunicacións a cada momento máis histerícos foi a de Antonia Cascales Martínez. (É moi curioso como afectan os nervios as persoas. Algunhas quedan caladas e outras so falan. Carmen era destas últimas non era capaz de estar calada. Falaba, falaba, falaba. Como Marica en Morelia). A comunicación de Antonia Cascales trataba sobre a "Inclusión educativa y digital: una propuesta de trabajo dentro del aula". Non lle funcionaron os enlaces. Coas presas da preparación os enlaces non os copiara e o que quería presentar non lle funcionou.
A 2ª comunicación era de Ana Irene Alves de Oliveira. A súa comunicación levaba por título: "Utilizaçao de softwares como recurso de estimulaçao dos pre-requisitos para leitura e escrita en crianças especiais". Máis problemas. O primeiro o do idioma. Nos mal que ben iamos entendendo o que falaba en brasileiro. O resto do público non se enteraba de nada. Non concibo que houbese traductoras de signos e que non houbese un servizo de tradución portugués/castelán. A profesora da universidade de Pará non lle funcionaron os videos. Aínda que trouxera o seu ordenador para evitar problemas, non contara coa compatibilidade co proxector.
A continuación tocabanos a nós. ¿Que como estaba la plaza?. ¡Abarrotá!. Empecei eu. Prometéralle a Carmen que me enrollaría o que ela quixese. Fíxeno un pouco de máis. Ela seguiu e bordou a presentación, aínda que o dedo co rato ialle máis rápido que a lingua (o cal é bastante difícil). Desta vez non tivemos que esperar polo mexicano que nos trouxese o rato. Marga que é moi previsora trouxera un. Non chegou o tempo para presentar a actividade. Falamos de máis ou é que 20 minutos non chegan para nada. Aplausos e máis aplausos. !Xa estaba!
A continuación Ricardo Rosas de Chile presentou Cantaletras 2.o un sistema de apoio para a lectura das persoas cegas.
Despois Elena Mª Díaz Pareja e Juana Ortega-Tudela da universidade de Jaen presentaron E-reading en el marco de la atención a la diversidad.
Despois de que acabaron volvimos a subir todos para as pregunta. Ningunha. Xenial. Xa acabaramos.
Despois dun descanso cada un asistiu ao taller que quixo. Eu asistin a un taller titulado: "Diseño para ti- D4d" da Fundación Once. Enrique Varela e Carlos Egea fixeron un taller moi ameno onde falaron de accesibilidade. Demostraron que a case todos nos falta algunha capacidade. Mandaron poñer de pé a todos e foron mandando sentar aos que tiñamos gafas, aos operados, ...Ao final quedou só unha rapaza de pé.
Falaron da barra de ferramentas ais para mirar a accesibilidade das páxinas. E, atento Simón, considerou a Web 2.0 como un invento macabro. Fáltalle usabilidade e accesibilidade.
Eran as 8 e media. Hora de ir a darnos unha ducha para sair a cear. Chovía. A mares. Nos non tiñamos paraugas. Perdón. Marga, si. Muller previsora

jueves, septiembre 28, 2006

A mañá do xoves

A mi no me gusta la gente
que no come todo
(Camarero murciano)

Sete e media da mañá soa o despertador tanto do móbil como o da habitación. 8 a.m. quedamos para almorzar. 9 da mañá saímos para o centro de congresos Victor Villegas. 15 minutos ¡a pé! e xa estabamos recollendo a documentación do congreso. Cada día que pasa dan máis información: turística, de editoriais, de restaurantes... Atopamos o 1º coñecido, Juan que é o que vai moderar a mesa onde vai expor a súa comunicación Margarita. 2ª sorpresa por "dificultades técnicas" non hai CD coas ponencias e comunicacións, senón un libro de actas de verdade e que pesa cantidade. Xa sabedes que quen o queira consultar terémolo a disposición de quen quera.
Ás 9 e media da mañá xa estabamos sentados no auditorio para esperar que as autoridades políticas da Rexión de Murcia inaugurasen o congreso. Bastante rápido. Fotos. Cámaras de tv. E xa podemos pasar a outra cousa ou ao que en verdade nos trouxo tan lonxe da casa.
A conferencia inaugural vaina dar Antonio Rodríguez de las Heras profesor da Universidade Carlos III de Madrid. É o 2º congreso ao que vou que é inaugurado por este profesor. Non me extraña. Deixoume igual de encantado que a 1ª vez. Áxil, ameno e reflexivo. Fala da sociedade do coñecemento.
Espuxo como se ten que producir a migración desde a sociedade industrial á sociedade da comunicación pasando polo estadio no que nos atopamos da sociedade da información.
Explicou que temos que facer a "metabolización da información". O coñecemento elimina as árbores que non nos deixan ver o bosque. O exceso de información non deixa ver o bosque do coñecemento.
Existen 3 cauces para derramar o coñecemento á sociedade.:
  • Tecnoloxía. Chega á sociedade en forma de avances tímidos
  • Cultura: en forma de productos culturais
  • Educación
"Temos que preparar para soportar a incertidume dunha sociedade en crise"
A sociedade dixital á que tendemos permite:
  • A ubicuidade.
  • A deslocalización
  • Simultaneidade.
A sociedade do coñecemento leva a liberdade nas sociedades pequenas. .
Para chegar á sociedade do coñecemento hai que armonizar a igualdade coa diferencia e coa liberdade.
Da gusto asistir a este tipo de congresos para escoitar a xente que fai filosofía. Que reflexiona sobre o mundo no que vivimos e que explica o que pasa e cara onde imos. O profesor Antonio Rodríguez de las Heras ten un libro dixital no que, á parte dos seu valor literario utiliza as técnicas hipertextuais.
Cando acabou esta conferencia inaugural houbo unha representación teatral "Mary Poppins" realizado polo alumnado dun centro de educación especial
A continuación houbo un panel de expertos sobre As tecnoloxías na escola inclusiva. O máis interesante foi a presentación de Francisco Jesús García Ponce coordinador do "Proyecto Aprender" do Cnice no que participara a nosa Carmen Fernández como colaboradora. Contounos que chegara a odiar a Gusi. Se queredes máis información sobre o proxecto, xa sabedes dirixirvos as fontes e preguntarlle a Carmen Fernández. Mentres que estabamos a escoitar a este ponente, ocurriuseme mirar cal era a sala onde iamos a falar pola tarde. Sorpresa era na mesma sala onde se estaban a realizar as sesións plenarias do congreso. Acababamos de multiplicar por dez a esperanza de asistencia. Tamén multiplicamos por cen os nervos e a preocupación. ¿Que dixo medo, coa de hospitais que hai?. (Viramos un moi grande mentres viñamos andando cara o centro de congresos)
Ás dúas e media fomos comer a un bar que hai en fronte ao palacio de congresos. Se a noite anterior tivéramos un camareta borde esta vez tocounos un moi agradable e que nos ofreceu un gazpacho e unhas xudias riquísimas. A cervexa, por desgraza, non era da "Estrella del Bierzo" senón que era a Estrella de Levante pero estaba boa.
Ás 3 e media Carmen e máis eu volvimos cara o centro de congresos para preparar a nosa "actuación"

Congreso Tecnoneet. Setembro 2006

¿Que onde se come o mellor marisco?
No Bierzo. Por suposto
Dos pementos, xa falaremos.
Estamos en Murcia terra de pementos. Os 2º mellores do mundo despois dos de O Bierzo. Antes de sair produciuse a primeira baixa na viaxe. Cristina do IES de Pastoriza non recibiu a autorización para asistir ao congreso de Teconeet
Para chegar a este primeiro congreso do curso 2006-2007 fixemos un percorrido moi interesante. Parecía que non queriamos deixar o mar. Impresionante sair de A Coruña e chegar a Barcelona seguindo todo o Cantábrico e despois os Pirineos. Voando por riba deles e sen axuda de ningún tipo de estimulante (Iberia non da nin auga). Chegar a Barcelona en avión é impresionante. Ves toda a cidade a vista de páxaro e recordas as olimpiadas, ves a Torre Agbar de Jean Nouvell, por certo Jean Nouvell presentara un proxecto para o novo Palacio de Congresos de A Coruña. A Torre Agbar pode gustar ou disgustar, pero a ninguén deixa indiferente. O palacio de congresos de Palexco non se ve.
Despois de varias horas de espera no Aeroporto de Barcelona collimos un pequeno avión que nos levou costeando ata Murcia. Como voabamos tan baixo era moito mellor que o Google Earth, Stellarium e ata que o Celestia xuntos (síntoo Xabier pero é así). Os que fixemos o bachalerato de antes das sucesivas reformas, distinguimos o Delta do Ebro, a cidade de Valencia e a Albufera, as Salinas, o estadio Rico Pérez de Alacante é a Manga do Mar Menor. O aeroporto de San Javier está situado en plena Manga e rodeado de toda a flota de cazas da aviación española. Chegaron as nosas maletas á cinta antes de que nos baixasemos do avión. Collimos dous taxis e 30 minutos de camiño ata chegar ao hotel de Murcia. O NH Rincón de Pepe está situado en pleno centro de Murcia ao lado da catedral. Despois de subir á habitación a deixar as maletas saímos dar unha volta para cear algo. Entramos nunha taberna e tomamos unha cañas cuns mexillóns picante cultivados en plena horta de Murcia. Estaban moi bos e tamén lles chamaban Tigres.
Como o cansanzo empezaba a chegar tomamos un café e volvimos para o hotel. Margarita necesitaba concentrarse e Carmen comprobar que o Neobook non ía dar problemas. Como algo falle na nosa presentación é capaz de "matar" ao autor do programa Neobook. Traemos 4 alternativas. Esperemos que algunha das 4 funcione. Senón Israel, que todo o pode, o solucionará.